
خداوند متعال
برای تربیت و پرورش روح و جان ما انسانها دو برنامه قرار داده است و در هر برنامه
شداید و سختیها را گنجاند ه است.
در برنامه
تشریعی عبادات از قبیل نماز روزه حج جهاد انفاق و ... که سختیهای خود را دارد؛ و در
برنامه تکوینی مصیبتها و سختیها و ناراحتیها را در سر راه بشر قرار داده است که
انسان با صبر و استقامت در انجام آنها سبب پرورش استعدادهای خود میشود.
و ازاینجهت
است که وقتی خدا نسبت به بندهای از بندگانش لطف مخصوصی دارد او را گرفتار سختیها
میکند.
امام صادق
(علیهالسلام) میفرماید: (إِنَّ
اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْداً غَتَّهُ بِالْبَلَاءِ غَتّاً)(۱) «خداوند زمانی که بندهای را دوست بدارد او
را در دریای شداید غوطهور میسازد».
پیغمبر اکرم
(صلیالله علیه و آلِه) به خانهی یکی از مسلمانان دعوت شدند وقتی وارد
منزل او شدند مرغی را دیدند که بالای دیوار تخم کرد و تخممرغ نیفتاد یا افتاد ولی
نشکست رسول خدا در شگفت شدند صاحبخانه گفت آیا تعجب فرمودید؟! قسم به خدای که تو را
به پیامبری برانگیخته است به من هرگز آسیبی نرسیده است؟
رسول اکرم
برخاست و از خانهی آن مرد رفتند و فرمودند: کسی که هرگز مصیبتی نبیند مورد لطف خدا
نیست (۲).
پس اگر به
تو مصیبتی میرسد بدان که خداوند هنوز به تو توجه دارد و تو را دوست دارد چون بلا از
برای دوستان خدا لطفی است که سیمای قهر دارد آن چنانکه نعمتها و عافیتها برای گمراهان
و کسانی که مورد بیمهری پروردگار قرار میگیرند ممکن است عذابهای باشد اما بهصورت
نعمت و قهرهایی به قیافه لطف.
موفق باشید.
۱-
بحارالانوار جلد ۱۵ ص
۵۵ چاپ
کمپانی، کافی طبع اسلامیه ج ۲
ص ۲۵۳ باب شدة ابتلاء
مسلم ح ۶.
۲-
بحارالانوار جلد ۱۵ ص
۵۶ چاپ
کمپانی.
طبقه بندی: مذهبی،